لوله كشي در اصفهان لوله كشي دراصفهان
لوله كشي در اصفهان لوله كشي دراصفهان
در بسياري از پروژه‌هاي تحقيقاتي روش‌هايي براي محاسبه ترك‌هاي محيطي بحراني از طريق ديوار توسعه يافته و تأييد شده‌اند. در طول سال هاي گذشته، تمايز بين بارگذاري كنترل شده با نيرو و جابجايي اهميت قابل توجهي نشان داده است. بنابراين با علاقه بيشتري به روش هاي تحليلي جديد براي محاسبه طول بحراني ترك نگاه شد. اكثر رويكردهاي اعمال شده در تجزيه و تحليل ايمني سيستم هاي لوله كشي نقص در جوش اتصال قطعات لوله هاي مستقيم را فرض مي كنند. اما تقريباً در همه موارد در نيروگاه‌هاي مدرن، موقعيت واقعي جوش‌ها در سيستم لوله‌كشي به درستي نشان داده نمي‌شود، زيرا در آن سيستم‌ها تنها چند جوش بخش‌هايي از لوله‌هاي مستقيم را به هم متصل مي‌كنند. بيشتر اتصالات بين لوله‌ها و خم‌ها، خم‌هايي با انتهاي كشيده، نازل‌ها يا قطعات T قرار دارند. اين مقاله يك مطالعه غيرخطي المان نيت (FEM) را ارائه مي‌كند كه بخش مهمي از پارامترهاي لوله‌كشي مربوطه سيستم اوليه و ثانويه نيروگاه‌هاي هسته‌اي را پوشش مي‌دهد. اين عيوب در جوش‌هاي محيطي بين لوله‌هاي مستقيم را با جوش‌هاي اتصال لوله‌ها به زانو مقايسه مي‌كند. در مورد بارگذاري كنترل شده با جابجايي، به عنوان مثال. از آنجايي كه به دليل انبساط حرارتي محدود، كه يكي از شديدترين موارد بارگذاري براي اكثر جوش‌ها است، مي‌توان گفت كه مقادير انتگرال J محاسبه‌شده و بنابراين طول ترك بحراني اندازه‌اي قابل مقايسه هستند. در بارگذاري با نيروي كنترل شده، كدها به محدوديت هاي قوي تري براي نيروها و گشتاورهاي مجاز نياز دارند. در رژيم بارهاي مجاز، ما متوجه مي‌شويم كه اندازه‌هاي بحراني ترك در جوش‌هاي نزديك به خم‌ها به‌طور قابل‌توجهي طولاني‌تر از اندازه‌هاي مهمي نيست كه لوله‌هاي مستقيم را به هم متصل مي‌كنند. در مواردي كه بايد در تحليل ايمني سيستم هاي لوله كشي مد نظر قرار گيرد، استفاده از روش هاي پذيرفته شده براي جوش بين لوله ها براي محاسبه طول بحراني ترك در جوش هاي نزديك به خم ها، رويكردي واقع بينانه است. © 1999 Elsevier Science S.A. كليه حقوق محفوظ است.
برچسب:
